برای نزدیک شدن به آسمان باید ریشه‌ها را محکم‌تر کرد. حیاتی تمام ناشدنی همسان با فنا ناپذیری. طی ۲۰ روز با همراهی شما، اندیشه‌ای دیرین در قالبی معاصر از نگاره درخت را پیش رویمان داریم. درخت زندگی، گیاه زندگی، درخت کیهانی و… بر دو گستره جهان، آسمان و زمین نفوذ دارد شاخ سارانش در بلندای آسمان و متصل به تنه‌ی بزرگ و ریشه‌هایش نیز با همین اتصال تا قعر زمین، هردو جهان را به هم اتصال داده است. بلندایش را همانند طول حیات آدمی نمی‌توان محاسبه نمود. آب در شیره جانش جریان دارد، ریشه‌هایش با خاک در هم تنیده و برگ‌هایش با باد، و آتش از چوبش سر می‌زند. این همان چهار آخشیج است که در معنای کهن الگویی خود دلالت دارد بر زندگی کیهانی، تداوم آن، رشد و فرایندهای زایشی و باز زایی، نشانی از حیات تمام نشدنی، همسان با فنا نا پذیری است.»